"สถานีโมจิโค" ซึ่งสร้างขึ้นในพื้นที่ปัจจุบันเมื่อปี 1914 และในปี 1891 ถูกเปิดใช้เป็นสถานีต้นทางของการรถไฟคิวชู สิ่งที่หลงเหลืออยู่ชัดเจนที่สุดท่ามกลางบรรยากาศแบบเรโทรคือบริเวณรอบๆ ที่ล้างมือ ที่ล้างมือที่ฉาบด้วยกระเบื้องและหินอ่อนนี้สร้างแยกออกมาต่างหากจากห้องน้ำเพื่อใช้ล้างมือและหน้า ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นสีดำเมื่อโดนควันจากรถไฟตอนที่รถไฟไอน้ำวิ่งผ่าน ด้านหน้าที่ล้างมือแห่งนี้มีก๊อกน้ำที่ปัจจุบันเรียกว่า "คาเอริมิสึ" ซึ่งเป็นก๊อกน้ำที่ทำให้นักท่องเที่ยวต่างชาติ ทหารที่ปลดประจำการหลังสงคราม และผู้คนที่เดินทางกลับรู้สึกโล่งใจและมาดื่มดับกระหาย บ่อน้ำทองสัมฤทธิ์สำหรับล้างมือที่อยู่ตรงห้องน้ำเป็นสิ่งก่อสร้างที่สง่างามและดึงดูดสายตาผู้คน ถูกเรียกว่า "บ่อน้ำแห่งโชค" เนื่องจากรอดพ้นจากการซื้อขายโลหะมีค่าในสมัยสงคราม และตอนนี้ก็ยังคงหลงเหลือรูปร่างแบบสมัยที่หล่อโลหะเหล่านั้นอยู่